آدم (ع) یا ابوالبشر، خلیفة الله، صفی الله و معلم الاسماء، طبق نص کتاب مقدس و قرآن مجید ، نخستین انسانی است که خداوند از خاک آفریده است. آدم در اصل، کلمه ای است عبری به معنای خاکی یا سرخ رنگ.
در پیامبر بودن آدم بین مفسران و دین پژوهان بحث و اختلاف نظر است. در قرآن اشاره ای غیر صریح به پیامبری او هست ( آل عمران، 33). خداوند آدم را به خلیفگی خود آفریده است (بقره، 20) آدم و همسرش حوا به شادکامی در بهشت به سر می بردند، تا از امر الهی، به اغوای شیطان سرپیچی کردند و به طمع جاودانه شدن از میوه درخت ممنوعه خوردند و به امر الهی از بهشت رانده شدند (= هبوط)
حافظ این شاعر بلند آوازه ایرانی دراین زمینه چنین می گوید:
جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد ما را چگونه زیبد دعوی بی گناهی.
